رابطه استرس ادراک‌شده، کمال‌گرایی و حمایت اجتماعی با فرسودگی تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانشجویان

اهداف: فرسودگی تحصیلی از مهم‌ترین مباحث قابل پژوهش در دانشگاه‌ها است و تشخیص متغیرهای پیش‌بینی‌کننده آن بسیار حایز اهمیت است. هدف این تحقیق، تعیین رابطه مستقیم و غیرمستقیم استرس ادراک‌شده، کمال گرایی و حمایت اجتماعی با فرسودگی تحصیلی و عملکرد تحصیلی در دانشجویان بود. ابزار و روش‌ها: در این پژوهش غیرآزمایشی با طرح همبستگی، 200 دانشجوی مقطع علوم پایه رشته پزشکی عمومی دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز در سال تحصیلی 92-1391 به‌روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مقیاس استرس ادراک‌شده و پرسش‌نامه‌های کمال‌گرایی، حمایت اجتماعی فیلیپس و فرسودگی تحصیلی بود. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزارهای SPSS 20 و AMOS 16 انجام شد. برای ارزیابی مدل پیشنهادی، روش ضریب همبستگی و تحلیل مسیر مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمرات دانشجویان در استرس ادراک‌شده 13/6±46/25، در کمال‌گرایی سازگارانه 07/5±74/22، در کمال‌گرایی ناسازگارانه 61/5±22/17، در حمایت اجتماعی 76/3±54/18، در فرسودگی تحصیلی 29/10±70/40 و در عملکرد تحصیلی 40/1±10/16 بود. ضرایب همبستگی بین همه شاخص‌ها به‌جز رابطه کمال‌گرایی ناسازگارانه با عملکرد تحصیلی، معنی‌دار بود. اثر استاندارد استرس ادراک‌شده به فرسودگی تحصیلی از طریق حمایت اجتماعی معنی‌دار نبود (292/0=p) و اثر استاندارد استرس ادراک‌شده به عملکرد تحصیلی از طریق حمایت اجتماعی معنی‌دار بود (046/0=p). نتیجه گیری: استرس ادراک‌شده با حمایت اجتماعی رابطه مستقیم منفی و با فرسودگی تحصیلی رابطه مستقیم مثبت دارد. حمایت اجتماعی این دانشجویان نیز با عملکرد تحصیلی رابطه مستقیم مثبت دارد. رابطه کمال‌گرایی ناسازگارانه با فرسودگی تحصیلی و همچنین رابطه کمال‌گرایی سازگارانه با عملکرد تحصیلی مستقیم مثبت است. رابطه استرس ادراک‌شده با عملکرد تحصیلی غیزمستقیم و از طریق حمایت اجتماعی است.